Ik heb respect voor Waris Dirie, een vrouw uit Somalië, die haar land ontvluchte om niet als 13-jarig meisje te hoeven trouwen met een oude man, aan wie ze verkocht was.
Ze kwam in Londen terecht en wist zo goed en kwaad als het ging te overleven. Per toeval kwam ze in aanraking met een fotograaf en ze kreeg uiteindelijk een vooraanstaande carrière als fotomodel. Dit is een waargebeurd verhaal en staat beschreven in het boek "Mijn woestijn".
Ze is een hele sterke vrouw en gebruikte haar bekendheid als fotomodel om aandacht te vragen voor de vrouwenbesnijdenis in Somalië en daarbuiten. Ze voert een prachtige en krachtige speech in de film.
Als nomadendochter werd zij in de Somalische woestijn op traditionele wijze besneden. Jarenlang zweeg zij hierover, uit schaamte en onmacht, maar tegenwoordig trekt Waris Dirie als speciaal VN-ambassadeur ten strijde tegen de nog altijd wijdverspreide genitale verminking van vrouwen. Ze richtte de Waris-Dirie-Foundation op.
Ik heb net de verfilming van haar eerste boek "Mijn woestijn"op dvd gezien en voelde de behoefte er over te schrijven. Het laat mooie beelden zien van Somalië en van de tradities van het volk.In haar tweede boek, "Dochter van de nomaden", reist zij terug naar Somalië om zichzelf, haar familie en haar volk opnieuw te ontdekken.
